Στη Θεσσαλονίκη, την δεκαετία του ’80, υπήρχε σε κεντρικό δρόμο ένα πολύ ωραίο καφενείο, με ωραία φωτιστικά, μαρμάρινα τραπέζια και βιενέζικες καρέκλες. Αυτές τις καρέκλες φέρνει στο νου και τούτη εδώ η όμορφη καρέκλα, με μόνη τη διαφορά ότι αντί για ψάθα, το κάθισμά της είναι από ωραίο καφέ τεχνόδερμα.