Μέρος 1ο: Ο σχεδιασμός
Η διακόσμηση των εσωτερικών χώρων, ορίζεται ως η διευθέτηση ενός χώρου με σκοπό να τον κάνει πιο όμορφο, πιο λειτουργικό και πιο ευχάριστο. Μετά από μια κουραστική ημέρα, το όνειρό μας είναι να γυρίσουμε στο «σπιτάκι μας» και να χαλαρώσουμε. Αρκετοί από εμάς αναθέτουμε την κατασκευή αυτού του «καταφυγίου μας» σε διακοσμητές εσωτερικών χώρων.
Σε πρώτη φάση, ο επαγγελματίας διακοσμητής πρέπει να φανταστεί τον χώρο, ιδωμένο μέσα από τα μάτια του ανθρώπου που θα τον κατοικήσει. Πρέπει να συμμερισθεί και να υιοθετήσει την αισθητική του, τις επιθυμίες του και τις ανάγκες του.
Πρέπει να «ζήσει» τον πελάτη του (είτε ιδιώτη, είτε επιχείρηση), να τον παρατηρήσει στην καθημερινότητά του, να τον ρωτήσει, να πληροφορηθεί για το πώς «βλέπει» τον χώρο να διαμορφώνεται, για το αν προτιμά κλασικά έπιπλα ή μοντέρνα, για τον διαθέσιμο προϋπολογισμό και για πιθανά εμπόδια.
Με βάση αυτήν την έρευνα, ο διακοσμητής εσωτερικών χώρων, προετοιμάζει ένα αρχικό σχέδιο, για την αισθητική αναμόρφωση ενός συγκεκριμένου χώρου του πελάτη του, δίχως να παρεμβαίνει στα στοιχεία της γενικότερης κατασκευής.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο πελάτης μπορεί να επιλέξει κάποια από τις προτεινόμενες προσεγγίσεις, έχοντας μία εικόνα της πρότασης του διακοσμητή. Βάσει της επιλογής του αυτής, ο πελάτης είναι σε θέση να έχει ένα αρχικό προϋπολογισμό του κόστους των εργασιών.
Ανεξαρτήτως από το «ύφος» ή την τεχνοτροπία, που θα επιλεγεί, κάθε σχέδιο του διακοσμητή πρέπει να είναι μοναδικό. Για τον λόγο αυτό, ο διακοσμητής πρέπει να ψάξει αρκετά και να καινοτομήσει. Πρέπει να είναι ευφάνταστος, ευέλικτος και αρκετά προσγειωμένος και πρακτικός. Το έργο του πρέπει να είναι όντως ανανεωτικό – ακόμα και «ανατρεπτικό», αν χρειάζεται.
Μέρος 2ο: Η προεργασία
Βασισμένος στις τεχνικές του γνώσεις σχετικά με το κτίσιμο, τις ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, τα ξυλουργικά, τα υδραυλικά κ.λπ., ο διακοσμητής επιλέγει τα κατάλληλα υλικά, που ταιριάζουν περισσότερο στο έργο αυτό. Ακολούθως, ενημερώνει τον πελάτη του για το είδος των εργασιών που θα γίνουν και υποβάλει ένα χρονοδιάγραμμα. Εφ’ όσον συμφωνήσει με τον πελάτη, ζητάει από τους προμηθευτές του προσφορές, για κάθε κατηγορία εργασιών, που έχουν προβλεφθεί.
Παράλληλα, μελετάει κατάλογους επίπλων, βλέπει κλασικές συλλογές, διακοσμητικά και άλλον εξοπλισμό και διαμορφώνει μία ιδέα για το πώς θα ολοκληρωθεί το έργο του.
Στη συνέχεια, συνεννοείται με τα συνεργεία του των διαφορετικών ειδικοτήτων (ταπετσιέρηδες, μαραγκούς, πλακάδες, γυψαδόρους κ.λπ.) και αρχίζει το έργο του. Ο διακοσμητής πρέπει να παρίσταται στον τόπο υλοποίησης του έργου, όσο «τρέχουν» οι εργασίες, που αυτός έχει προτείνει (ανανέωση ενός χώρου, αλλαγή ύφους, αλλαγή διακόσμου, κρύψιμο καλωδίων, δημιουργία αποθηκευτικών χώρων κ.λπ.), για να μπορεί να παρεμβαίνει, όταν υπάρχει πρόβλημα.